Αυτοί και οι άλλοι

 

Μία σκανδάλη πατούν αυτοί. Ένας εξαναγκασμός από ύψος  και πτώση στο κενό. Πολλοί υποψιάζουν ένα σύννεφο γιρλάντα στον ουρανό. Ή ένα κύμα γλυκύ  βραστό στο μπρίκι του βυθού. Ωστόσο οι άλλοι, καταπίνουν θύελλες από λάσπη κι ασβέστη. Κάπου χτίζουν μια καλύβα συντροφιά με ένα σκύλο και αναζητούν θησαυρό χωμάτινο. Εκεί κατοικούν. Στο πέρα χώμα. Οι άλλοι.  Κανείς δεν πάει χωρίς πρόσκληση μέρα γιορτής στην καλύβα τους. Όμως, πάντα εφορμούν καθημερινά και κυρίως  απρόσκλητοι. Όλοι. Και κυρίως αυτοί. Τότε συμβαίνουν  τα πανηγύρια και κολυμπάνε σε τοίχους υδάτινους και πατώματα λίμνες. Τα σωσίβια κρεμασμένα αστέρια στη στέγη. Κανείς δεν τα πρόσεξε. Από καιρό και χωρίς τέλος δολοφονούν. Αυτοί.  Δολοφονούν με πνιγμό άπειρους κι αόμματους. Που απλώς πίστεψαν στο όνειρο. Το όνειρο.

 

Κείμενα / Γεσθημανή Σιδερίδη ©