Τίποτα

Κάπως έτσι αποκτούν νόημα τα σημεία στίξης

εκεί που τελειώνεις, ξεκινάς

με εκκρεμότητες

οι τελείες αιωρούνται στα μπαλκόνια των αντιστάσεων

και ποιος είπε ότι ρεμβάζω τελικά

ούτε καλοκαίρι δεν είναι πια

ούτε ένα φεγγάρι κρεμασμένο σ' ένα καγκελάκι

με μια υποψία χλωμή

έστω μια σταγόνα δροσιάς απ' το βασιλικό

τίποτα

τόσο τίποτα όσο η νύχτα έπαψε να υπόσχεται

μια ξεκάθαρη λίμνη λόγων, ας είναι νοερών

τίποτα

πιο πολύ όμως πάντα

πάντα τίποτα

Γεσθημανή  Σιδερίδη  Νοέμβριος  2014   ©