Ο ΚΗΠΟΣ  ΤΗΣ ΖΩΗΣ                                                           

Συλλογιζόμουν,  όμορφη μέρα σήμερα.

Άνοιξα την ντουλάπα και είπα να φορέσω

εκείνο το καλό μου, ευρύχωρο χαμόγελο.

Ύστερα έπιασα να τινάξω

τη θλίψη απ’ τα σεντόνια μου,

να ξεσκονίσω τα όνειρά μου,

να βάλω σε τάξη τις σκόρπιες σκέψεις μου.

Όλη μέρα τίναζα και ξεσκόνιζα. 

Περισσότερο με κούρασε

ο επιβλητικός ήχος του ρολογιού.

Σταμάτησα και κοίταξα έξω απ’ το παράθυρο.

Νύχτωσε.

Πλημμύρισε ασήμι η κάμαρη

παιχνίδιζε το σεληνόφως στα λευκά μου σεντόνια.

Ξελογιάστηκα 

τυλίχθηκα με  ελπίδα, πήρα μια απόχη

και βγήκα σεργιάνι να μαζέψω πυγολαμπίδες.

Τώρα κάθομαι στον κήπο της ζωής

συνθέτω το πιο φωτεινό μονοπάτι

και βαδίζω στο φως. 

Όμορφη μέρα σήμερα.

Γεσθημανή  Σιδερίδη    Ιούλιος 2012     ©

( Μάιο 2013 Απέσπασε τιμητική διάκριση 

σε Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό)