Υποθετική γραμμή

 

Ήταν που κάθε πρωί ξεκίναγε για το λόφο

αυτόν με το άσπρο σπιτάκι

κάθε πρωί περπατούσε δυο ώρες

για να φτάσει το άσπρο σπιτάκι στο γυμνό λόφο

από κει, όλη την υπόλοιπη μέρα,

 κοιτούσε τη γαλάζια υποθετική γραμμή

μια σχέση μεταξύ αυτών και των άλλων.

Κάθε μέρα λοιπόν ήλπιζε και πίστευε  

πως  κάποτε θα κολυμπήσει με τα φτερά του,

αφού τίποτα δεν υπήρχε ανάμεσα

στο λόφο και τη βαθιά του έρημο.

Ωστόσο, τα χέρια του μάτωναν  να φροντίζει  περιστέρια

στο άσπρο σπιτάκι,

 

ώσπου του χάρισαν τα φτερά τους.

 

Ποιήματα/ Γεσθημανή Σιδερίδη 2015  ©