Η μικρή  Μόε

Στο Τάι-λο, έξω απ’ το σπίτι της μικρής Μόε

 πάναγνα κρίνα θέλγουν νεαρές επιθυμίες

 έφηβοι ζυμώνουν τα πρώιμα ψωμάκια στο παρθένο χώμα,

ενώ αβρότητες γλυκοψημένες λουλουδίζουν

και κάποιο σύννεφο που απαλά τα αγγίζει τώρα

και που γκριζάρει τις τέλειες άκρες των λευκών κρίνων,

δεν προμηνύει μια βροχή ψιλή και χαριτωμένη

μόνο την έκδηλη μοναξιά του σ’ ένα  ευλογημένο τοπίο.

Ωστόσο η  Μόε, ανυποψίαστη συνηθίζει να παίζει με τα κουταλάκια της

κι ευτυχισμένη τραγουδάει, «Μια εσύ, μια  εγώ, σύννεφο γλυκό…»

( Είτε γιατί ήταν έτοιμο να κλάψει είτε γιατί έμοιαζε παράταιρο εκειδά.)

Γεσθημανή  Σιδερίδη  Ιανουάριος 2014  ©