ΩΡΑ   ΜΗΔΕΝ

Κοιτώ τα τριαντάφυλλα

να μαραίνονται               

όταν τα ρολόγια μηδενίζονται.

Άχαρη νύχτα σήμερα

πάλι βολεύομαι στη δίνη της σιωπής.

Mια ακατάπαυστη ηρεμία  

με κυκλώνει χωρίς αναστολές.

Βουλιάζω σε ομόκεντρους κύκλους,

ενώ τεντώνομαι ν’ ακούσω τον ήχο της βροχής.

Τίποτα δεν ταράσσει τούτη  λευκή ησυχία.

Tα τριαντάφυλλα μαράθηκαν.

Στέκω να κοιτώ βουβή.

Κολλημένοι οι δείκτες στο μηδέν.

Όλα τέλειωσαν 

και όλα αρχίζουν.

Ώρα μηδέν.

Γεσθημανή  Σιδερίδη  Σεπτέμβριος  2012  ©