Το  ρολόι του πύργου

Χτυπούσε απειλητικά το ρολόι στον πέτρινο πύργο.

Κυλούσαν οι δείκτες γρήγορα, επιτακτικά.

Θύμιζε κινηματογραφική ταινία –νέας εποχής-

Άνθρωποι πανικόβλητοι έτρεχαν,

στο δρόμο, στα πεζοδρόμια…

κι εκείνο ακλόνητο,

να στριφογυρνά σαν επίδοξος χορευτής.

Ο ουρανός συντηρητικός, συνόδευε τις μουντές σκέψεις

μη θέλοντας να χαλάσει χατίρι…

οι χτύποι όλο και οργίαζαν.

Οι άνθρωποι πέρα-δώθε σαν αρουραίοι υπογείων.

Το ρολόι τικ-τακ

Οι άνθρωποι χωρίς –τακτ-

Μεγάλος ο συναγωνισμός…

Άγνωστο ποιος θα προλάβει.

Γεσθημανή  Σιδερίδη   Σεπτέμβριος 2012  ©